The storyteller

Een van de podcast die ik volg heeft een maandelijkse online boekenclub. Halverwege de maand wordt een boek voorgesteld dat de volgende maan...

Een van de podcast die ik volg heeft een maandelijkse online boekenclub. Halverwege de maand wordt een boek voorgesteld dat de volgende maand gelezen zal worden en tegen het einde van de maand volgt er een blogpost met bespreking en reacties. Ik vermoed dat een gedeelte ook via ravelry verloopt, wat  minder interessant is. 
Ik volg de podcast nog niet zo lang en wou het wel eens proberen. The storyteller van Jodi Picoult was het boek voor juli. In mijn enthousiasme dacht ik dat zes weken ruim voldoende zou zijn. In de feiten is het eerder een maand die je hebt. Maar juli passeerde en ik raakte het boek niet aan. Nog druk bezig met de honderdjarige man, veronderstel ik. Het boek haalde het op het nippertje van de nieuwe Bridget Jones om mee te gaan op verlof. De eerste namiddag op de camping was dit mijn gezel en ik heb het niet meer neergelegd. Het is een boek dat je niet meer los laat. Ik had op voorhand de commentaren op de achterflap niet gelezen. Eentje geeft nogal veel van het verhaal weg. Maar ik liet me leiden door Sage, een ietwat mensenschuwe vrouw met een litteken in het gelaat. Het maakt dat ze zich wat afzondert. Haar job als bakker helpt haar daar ook bij. Ze gaat al jaren naar een zelfhulpgroep om het overlijden van haar moeder te verwerken. Daar ontmoet ze Joseph, een oudere man, klant in de bakkerij. Langzaam worden ze vrienden en dan onthult hij een geheim dat haar wereld overhoop haalt. 

Sommige stukken naar het einde vond ik wat ver gezocht of wat te gemakkelijk. Ik slaakte een luide "oh nee" toen bleek dat het zo zou uitdraaien. Een vreemde wending waarmee ze me toch nog verraste. Maar al bij al heb ik dit boek graag gelezen. 

You Might Also Like

0 reacties