Het was er boem patat op toen ze schreef dat ik geen talent heb voor afscheid. 7 maanden geleden deden we het licht uit bij Gentblogt. En het was een dag van afscheid, veel afscheid. Ik mis het schrijven, ik mis de informatie in mijn mailbox en mis de contacten.
Maar ik ben ook al eens opgelucht dat ik me niet naar huis moet haasten om iets te schrijven, dat we niet weer moeten zeggen dat we maar vrijwilligers zijn en er maar 24 uur in een dag zijn en 7 dagen in de week.
Het archief is nog steeds te lezen en ik ga af en toe nog eens zien, want ik had toen toch die voorstelling gezien? Of dat concert? En was er ook niet... Het najaar staat voor de deur, mijn agenda vult zich ondertussen langzaam, ondanks het voornemen om ook wat rust in te plannen, blijft de honger groot. Ik verzamel mijn moed en goesting en zoek wat gelijkgestemden of ik trek er in mijn eentje op uit. Er is zo veel te ontdekken in deze stad en daarbuiten.